Vinterdagen!

I dag er det vinterdagen. Primstaven viser det med ein vott. Kikk ut og sjå korleis været er i dag. Er det fint vær, lovar det godt for vinteren. Slik veret er i dag, skal det vere lenge.  Jaja, blir det ein hard vinter igjen, trur eg jammen at  Fimbulvinteren er over oss!

Fimbulvinteren skal ein ta seg i vare for. Dette er skumle saker. Ser ein kva Den yngre edda skriv om dette er det ikkje berre vintrane me skal frykte, men også dei manglande somrar:

- Ganglere: "Kva er å fortelje om Ragnarok?"

Høg: "Store ting er å melde om det, og mange og.

Det fyrste er at det kjem ein vinter kalla Fimbulvinter.

Då driv det snø or alle ætter, det er sterk kulde og kvasse

vindar, ingen har gagn av sola. Det er tre slike vintrar -

utan sommar imellom." -

Der ser me det; tre harde vintrar- utan somrar mellom!. Nå har me hatt to lange og strenge vintrar og to somrar utan gagn.  Lamma kjem heim frå heiabeite like små og skrale som når dei for til fjells. Graset inneheld berre vatn og det gjer ingen feit!  Då er me vel langt ut i Fimbulvinteren?

Det er kun ekteparet Liv og Livtrase som overlever fimbulvinteren. Lenge trudde eg det var meg. Men som vaksen fann eg ut at Liv var ein mann!  Det er Livtrase som er kona.Dei gøymer seg i Hodmimeholtet etter det store slaget og overlever på morgondugg.  Frå dei skal alt nytt liv oppstå!

Denne soga  handlar truleg om ei tidlegare  klimakrise. 535 - 537  e kr inntraff eit merkbar fall i temperaturen. Soga seier også at Fenrisulven tok månen og ein av ungane hans  tok sola. Dette passar til ein hending som er skriven ned annan stad også. Den langvarige solformørkelsen.  536 lyste sola som ein måne, utan stråleglans. (Procopius)

Vidar set foten  i gapet til Fenrisulven.

Nå er eg  letta over at dette beskriv ei hending som har skjedd, så eg ikkje treng å ottast meir. Desse sogene fortel oss vel at klimaendringar har skjedd til alle tider og vil fortsette å gjere det. Utan at me skal slappe av for det, og ikkje bry oss om klimaet.

Det som me må tenkje på, er at ved slike klimaendringar blir alt ustabilt. Det virkar over heile verda, ikkje berre ei eit eller anna land langt vekke. Vulkanutbrot i stillehavet kan finnas att i isen i Antarktis.

Dagens kviss: Kven er Fenrisulven?

40 + 40 er sant!

I dag er det lordag og eg skal på fest. Eg skal på fest til to som rundar førti omtrent på denne tida. Det å passe tida kan vere vanskeleg. Eg pleidde sei at eg var fødd 10 minutt forseint, og klarte aldri å ta det inn att. Desse som nå feirer 40 år, har sikkert samme problemet. Dei er travle folk med ungar og karriere. Tidsklemma har tatt dei, men i dag har dei klart å klemme inn ein heidundrandes fest. Me som får lov å vere deira venner gledar seg storleg.

Skål for jubilantane!

Eg er så glad eg skal i 40 + 40 års dag. Eg er så lei av å gå i 80 års dagar og 100 årsdagar.  Poenget med  å slå saman åra har gått meg hus forbi. Kanskje fordi eg ikkje er så flink med tall sjølv. Og så høyres det så gammalt ut :P

Terje, legg deg dette på minnet!  Du har litt tid ennå før talet når deg.

Torhill, denne passer til deg.!

I minnebøkene våre skreiv me: Når du teller dine venner, glem da ei å telle meg!  Eg er så glad for å bli talt med. Ha ein fin fest i lag med venner, god mat og drikke, og god drøs!

Sidan eg alltid må trø inn litt historie på bloggen min, så får eg vise den hottaste bilen i 1971   Volvo 144 GL. Ein slik bil hadde me, men det var seinare enn 1971 Grand Lux med skinnseter. Det var luksus det. Vår var gul-beige, om det er ein farge.

Det er haustferie nå og med huset fullt av ungar, deira kjæraster, venner og eit barnebarn er eg også i tidsklemma. Eg kjem sikkert til å tape kampen om nett-tilgongen, så eg gir meg før avspark. Ha ein våt og fin haustferie. Gjer som bjørnen, gå i hi ei veke, om du har anledning!

Gjer hiet klart!

I dag er det 7. oktober. Det er Birgitsmesse i dag. Dette til minne om St. Birgitta av Vadstena. Ho er skytshelgen for pilgrimar, legar og for dei som skulle få ein fredeleg død.

Birgitta Birgersdotter( 1303 - 1373)

Birgitta var dotter av Birger Person og Ingeborg Bengtsdotter og fødd i Norrtalje. 13 år gamal vart ho gift med Ulf Gudmarson og fekk 8 born. I 1344 døydde mannen og Birgitta levde vidare som nonne. Ho laga reglar for ei ny nonne- og munkeorden og klarte å stifte Birgittinerordenen. "Den hellige frelsars orden" For å få dette til måtte ho til Roma til paven for å få tillatelse. Dette i 1350, midt i verste svartedaudåret.

 Ho jobba for å styrke Jomfru Maria si rolle som modell for det kristne mennesket. Birgitta var den første til å skildre ein fødsel i vestleg litteratur. Ho såg i eit syn Jesu fødsel.

Birgittinerordenen i Vadstena.

"Denne ordenen vil jeg innstifte til min høyt elskede mors ære og først og fremst for kvinner."

Birgitta var sterk og stri. Ho hadde over 700 visjonar utgitt i fire bind. Ho var ikkje redd for å ta offentlege personar i skule. Ho krevde at paven i Avignon skulle vende tilbake til Roma. Ho laga føringar for paven si makt, noko som var tatt omsyn til då Vatikanstaten vart stifta.

Folkunga-ætta sitt slektsvåpen

Birgitta var galen på kong Magnus Erikson. Han var av Folkunge-slekta som henne, men ho ville ha sin soneson, Karl Karlson, som konge i Sverige. Helgen eller ei, ho sa ho hadde hatt ein visjon: Jomfru Maria meinte at kongen var homofil og kalla han Magnus Smek. Det vil sei kjærteikn.

Magnus VII Eriksson ( 1316 - 1374)

Dette er også dagen bjørnen gjer hiet sitt klart for vinteren. Me bør vel også gjere vårt hi klart? Er veden på plass? Er hagemøblene lagra og alt laust som kan blese vekk, eller snøa, ned tatt inn?  Svarar du nei på desse spørsmåla, er du ikkje klar for vinteren.

Bjørnen sover, bjørnen sover i sitt lune hi...

Då er det berre ein ting å gjere: sett i gong og gjer deg klar. Eg skal ta meg ein tur rundt om på "Estaten" og sjekke slik at eg med godt samvit kan gå i hi.

                                          Ha ein fin vinter, godtfolk!

Dagens kviss: Veit du andre dyr som går i hi?

Å reka itte veiene

Eg har vore på rek. Å reka etter vegane er ikkje spøk. Vestlandsvær og haustvær er ein heller spelige kombinasjon. Det er mest så det hadde vore naudsynt med eit forbod mot det. Kanskje ei sak for EU kommisjonen?

Vått....

Eg har reke langs diktarvegen, riksveg 13, med livet som innsats. Ein  god ting er det å sei om Ryfylke; me har nok vatn!  Eg kom bokstaveleg på rek i den vassfylte vegbanen. Bekkjer kom der bekkjer ei før har fare.. .     Ingen diktarar var ute langs vegane. Hadde dei vore det, hadde poesien runne vekk.

våtare...

I slikt eit vær skulle ein helst ha halde seg heima i godstolen, fyrt litt i omnen og sett ut på uværet. Eg har ofte lurt på kva folk fer og rek etter langs vegane i allslags vær. Nå har eg funne det ut; nødvendige ærend!

våtast....

Hadde det vore val nå, hadde eg stemt på det partiet som gjekk inn for forbod mot reking langs vestlansdvegar i heise vær..

Dagens kviss: I Noreg regnar det mest på vestlandet. Kom mange mm omtrent?

Visteguten

kt til liveHer er han, Visteguten. Guten frå Svarthålå på Viste. Han døydde som 15 åring, men er nå gjort levande av mastergradstudenten Barber frå Skottland. 

Barber studerer Forensic art ved universitetet i Dundee.  Det er eit rettsmedisinsk studium som går ut på, mellom anna, å gjenskape ansikt av menneskerestar. Ho skanna hovudskallen som blei funnen i Svarthålå, også kalla Vistehålå. Ut frå det har ho gjenskapt ansiktet. Barber seier det er ikkje eit fotografi me får fram, men eit gjenkjennande ansikt.

Frå  6 november kan me sjå han i Arkeologisk museum i Stavanger.

Det vert sagt at han er så lik seg at familien hans hadde kjent han igjen.

Eg har vore i Svarthålå fleire gonger. Eg har i "ånden" sett for meg tida det levde folk der. Seinare las eg Jean M. Auel sine bøker om Ayla i Hulebjørnens klan, og bildet blei enda klarare.

Men nå treng eg ikkje fantasere lenger. Eg har sett han. Visteguten. Sjølvsagt har eg sett han før, som skjelett. Eg har sett staden han døydde, og eg har tenkt på korleis livet hans var... 

Nå veit eg det. Tenk, 7500 år etter at han gjekk her på jorda veit eg uendelig mykje om han. Sjølv om han levde i ei tid dei ikkje la skriftlege meldingar til oss, har dei likevel gitt oss meldingar via levningane sine.

Han var 1,25 høg og var 15 år då han døydde. Han hadde "båtskalle."   Det er ein medfødt defekt som gjer hovudskallen lang og smal. Hadde Visteguten levd i dag hadde han vore henvist til senter for sjeldne  diagnoser i Oslo. Han var muskuløs og robust. Men har truleg hatt vondt i hovudet på grunn av trykket. Me veit ikkje kva han døydde av.

Visteguten levde saman med ei gruppe på 10 til 15 mennesker i Svarthålå. Sikkert nær slekt. Han åt mykje fisk, spesielt torsk. Han åt allslags skjell og fuglar, elg og villsvin.  Dei siste dyra for dei nok på jakt etter. Då hadde dei skinntelt med seg. Dei var sikkert nokså like skinntelt i dag. Kanskje var han heilt inne i Ryfylke på jakt?

Nå veit me korleis han ser ut, så nå gjenstår berre å ta bilete med seg rundt om på Randaberg og omland og finne slekta. Studer guten. Ser de nokon som liknar, så er det kanskje ein etterkommar.

Dagens kviss: Kan du eit anna fint navn på diagnosen båtskalle?

Inkvan skal alltid forandre...

Det er ikkje lett å stå midt i livet når endringane skjer raskare enn ein får lagra det. Eit døme på stadige endringar er Facebook. Dei som står bak den er heilt sikker hyperaktive og har "lestless legs."  Og eg blir stadig like forvirra. Kva var det? Kor blei det av? Oppdateringar poppar opp både oppe og nede.

Til lenger midt i livet ein kjem, merkar ein at det trygge gode er det beste. Aviser som alltid har vore like. Eg hugsar når Stavanger aftenblad skulle endre logoen sin. Og når dei moderniserte avisa. For eit ramaskrik.  Dei driv og klagar seg på Facebook og. Men der må ein skrive i eitt, for der er det stadig endringar.Så ein blir utnmatta og gir opp.

Til no har eg fått hatt bloggen min i fred. Men nå vil dei sørenmeg forandre på den også. Skal eg ikkje få ha den som eg vil heller? Nei eg skal versågod  ha det nye oppdaterte grensesnittet. Grensesnittt meg her!  Det einaste eg merkar, er at det snittar alt eg gjer i rotete grenser.  Til no kunne eg velje det. Men no truar dei med ein dato. Etter deadline, går bloggen over i det nye grensesnittet anten eg vil eller ikkje....

                                                  Det er kun bloggeren selv som bestemmer hvordan bloggen skal se ut.


Dette seier Wikipedia om bloggar.
Men det viser seg at det ikkje stemmer lenger.  Nå må me ha det nye grensesnittet. Det er eit meir rotete
oppsett. Eg har hatt faner til nå. Det er som å ha ei god gammeldags arkivskuffe. Nå skal all info ligge og slenge framme på pulten. Det skal jammen meg bli vanskeleg å halde orden.

Og eg som valde blogger. com for den hadde det finaste, ryddigaste og enklaste grensesnittet.

Dagens kviss: Er det nokon som veit kva eit blogg- grensesnitt er?

Møgedalsmarknad

I dag veit me det er haust. Det er første oktober og Møgedalsmarknad. I Bergekrossen har Møgedal Mek. Verkstad as  markert hausten  på denne måten i 26 år.  Til glede for bygdefolk og tilreisande.

Her er ei som var på følmønstring i fjor(bilde hest. no/blogg)

 Dagen inneheld  som vanleg alt ein haustmarknad skal innehalde; auksjon, følmønstring, verlamkåring og marknadsboder. Det er underhaldning for store og små. Me han kjøpe alt frå himaspøta lubbar til Tupperwareprodukter.

Superstjerna frå 60 -talet song om Senorita frå Engerdalen.

I år kan ein slå av ein prat med sjølvaste Gjermund Eggen. For dei yngste leserane kan eg leggje til at det er ein trippel verdsmeister i langrenn frå då foreldra, eller besteforeldra dykkar var små. Skitalent bør nytta høve å få snakke med denne karen.

Det viktigaste av alt er det sosiale. Her kjem folk ein treff kun ein gong i året, og det er på marknaden. Det er alltid fullt av folk om det regnar, eller er sol. Her kan ein ete, og høyre nytt. Det er aldri eit surt fjes å sjå her. Det er ein dag med sol i hjarta.

                Bygdevon 4 H har kafe. Hugs å kjøp mat og ta lodd på kakene til Bygdevon 4H.

Ha ein fin marknadsdag!

Daniel Moe til minne

I dag har ein viktig mann gått ut or tida. Daniel Moe døydde 25. september nær 90 år gammal. Eg har aldri visst om ei verd utan Daniel Moe. Eg har kjent han sidan før eg visste kva eg sjølv heitte. Det var vennskap mellom Hiim og Moe, så me treftes i selskap og besøk.

Frå eg var liten var eg med til Mo og sat på kjøkkenet og høyrde dei vaksne prata. Det er helst på kjøkkenet gode venner treffest, men eg har og vore i stova deira som gjest. Stova med det fine framskapet han laga. 

Daniel var bonde i Mo. Men han var mykje meir enn det. Han var ein ekte kulturbærar. Han var flink med hendene. Det er mange murar etter han rundt om. Treskurden hans er kjend. Sjå godt på stolane framme ved alterringen  neste gong du går i Sand kyrkje. Stolane er laga av Daniel Moe. 

Etter som åra gjekk, vart Daniel tunghøyrd. Det er vondt å vere sosial, og så bli tunghøyrd. Det vart tyngre for han å følgje med i samtalar rundt bordet. Men ein til ein samtale gjekk bra. Likevel skremde det han ikkje frå å ta del i det sosiale livet. Han kunne snakke med kven som helst, kva språk dei enn snakka. 

Han var av den gamle sorten som ikkje var prega av den kjappe tv stilen.  Per Inge Torkildsen sa, ein gong på ein revy, at det var kun i Ryfylke dei kunne følgje ein vits som varte meir enn eit halvt minutt. Daniel sine historier var aldri kjappe, dei varte meir enn eit halvt minutt.  Men dei var desto betre. 

Tok ein seg tid og sette seg ned  med Daniel var det som å opne ei Sareptas krukka. Han visste noko om det meste. Han fortalde soger og kunne steva. Etter han pensjonerte seg som bonde, gjekk han over i reiselivsbransjen. Han laga fenalår til Mo laksegard etter gamle måten. Han visste kva som skulle til for å få fram den beste smaken.

Slik er mine første minne frå Mo. Kvar gong far hadde eit ærend til Borghild og Daniel, maste eg om å få vere med.  (foto Soga om Sand)

Alltid eit lunt smil og ein god kommentar.

Daniel var aldri den som tok mest plass. Men han var så rolig og fin, og visste veldig mykje. Balansen i bygda blir omrykka. Ein viktig bærande bjelke i samfunnet er borte. Den vil me aldri få att.

Av sin eigen klokskap

kyte ingen,

men ver håv i hug.

Når du gløgg og tagal

i gardane sviv,

du kjem ikkje brått i beit.

Ein vis mann sa at folk lever så lenge dei vert minna. Då er det ikkje fare her. Me har alle mange gode minner etter Daniel. La oss halda dei i live.

Døyr fe;

døyr frendar;

døyr sjølv det same.

eg veit eitt

som aldri døyr

dom om daudan kvar.

I godt lag på  Hiim. 

Liva sat til bords med dei vaksne i mor sitt selskap, mens eg og Anne varta opp. Etter ei stund kom Liva alvorlig inn på kjøkkenet og spurte oss:  "Kor gamle e di?"  Me lurte på kvifor ho spurte om det. Då seier ho: " Di seie di er mellom 80 og 90 år, men d e umuligt" 

 Denne gjengen  av bygderar var altfor ungdommelige til å vere så gamle tykte ho. Me sa oss einige i det.

I dag skal me følgje Daniel til grava. Fred over minnet!

Det er ingen kviss i dag.

Slik var sommaren i år

Denne overskrifta fann eg i Haugesunds avis ein dag. Dei lurer på om sommaren ikkje var så galen likevel.  Så kjem dei med utsegna at statistikken aldri lyg. Neivel, statistikken lyg nok aldri. Men som ein matar inn data får ein svar...

Ein lærar sa til meg når me hadde statistikk. "Jo, statistikk ser dåkke. Den kan gi det svaret me vil. For eksempel kan me få det til å regne mest i Noreg, pr. Hode, i Drøbak!"  Imponerande!

Sommaren kan reknast som god etter antall grader, eller etter nedbør. Då vil me få forskjellige svar. Den same sommaren kan bli både dårlig og bra. Og så seiest det at statistikk ikkje lyg. Kva gjer den då når den gir oss to forskjellige svar. Driv den med heilgardering?

Ser me på gradene for i år, får finn me at me hadde 27 dagar med 20, eller meir grader. Det er 5 dagar over gjennomsnittet for 1957- 2011  Og sommaren i fjor som me også hugsar som dårlig, hadde heile 32 dagar med 20 grader, eller meir. Då er det ikkje så gale, eller....

Men ser me på nedbør blir statistikken litt annleis.  Denne sommaren er den nest våtaste sidan 1900
1964 er framleis vinnaren.

Og fremdeles vil dei ha meg til å tru at statistikken ikkje lyg!

Dagens kviss: Kor mange dagar med temperatur opp til 25 grader i år? Ca

Gi ein mobil til IL- Sand

Dei fleste lag og organisasjonar treng pengar til aktivitetane sine. Det er ikkje alltid like lett å  finansiere ambisjonene dei har. IL Sand har gått nye vegar for å skaffe pengar til laget. Dei samlar inn  brukte mobiltelefonar.  For kvar mobil dei leverer vidare får dei kr. 35.-  Det er sett ut mobilkassar rundt om på Sand. 

Dette skulle vore lettente pengar for laget, men det viser seg at kun 60 mobilar er innlevert til nå.  Det er synd, for inntektene skulle gå til å kjøpe inn nye drakter til dei yngste fotballspelerane. 

Idrettslaga gjer ein flott innsats i å ta vare på våre ungar. Dette gjer dei av eige initiativ og heilt gratis. Eg syns me skal, om ikkje gå inn i oss sjølv, så gå inn i skuffer og skap og leite etter alle dei gamle mobilane som de heilt sikkert har ein stad. Slik kan me vise at me set pris på innsatsen til IL Sand.  Kanskje finn de saker og ting som de har leita lenge etter i same rennet.

Her ser me ein mobiltelefon av eldre dato. Dette er ein OLT mobil frå 1966  Har de slike liggande og slenge, tek IL Sand sikkert i mot den og.

                               Eg har vore i skuffer og skap og har fått ein fin samling. 

Ein familie som har vore på 6 personar har litt av kvart liggande. Eg hadde ein gong ein ide om å lage meg ein utstilling av våre brukte mobilar, men eg kom av det. Nå kjem det IL Sand til gode.  Her ligg 25 mobilar og ventar på å bli omgjort til kr. 875,- 

Eg oppfordrar dykk til å samle fleire mobilar enn eg! Gi tilbakemelding på bloggen om antal innleverte mobilar!!!

Når fristen for å stikke din gamle mobil i kassen går ut 6. oktober, håpar eg at den er full og vel så det. Dei unge fotballspelerane våre vil bli flotte i nye drakter. La stafettpinnen gå vidare. Nå har eg utfordra dykk! Kor mange mobilar finn de rundt om i heimen som kan i kassen?

Dagens kviss: Kor mange mobilar får IL sand inn? 

Dagens vinnar blir kunngjort etter 6 oktober.

Sand post mortem?

Ferje, eller ikkje ferje, er ikke lenger eit spørsmål.
Brua vil true seg fram tilslutt. Me kan meine kva me vil om det. Det alle er einige i, er at Sand sentrum skal overleve etter bruopning. Eg har hatt mange blogginnlegg om dette. Mange med idear til overlevelsesstrategiar som er nytta andre stadar. Til dømes Route 66, der dei klarte å laga turistveg av den nedlagde ruta. Men klarte me å ta den ideen? Nei, me klarte det kunststykket å la turistvegen gå utenom den gamle verdskjente  turistvegen: Stavanger- Røldal- Hardanger- Bergen. Turistvegen blir leia inn på den nye brua.

Denne kringla viser veg vekk frå sentrum.

Leiaren i Sandsgruppa tar det med ro. Sandsgruppa meiner " Sand sentrum vil stå vel så sterkt som i dag, når ferja forsvinn. Men  noko må gjerast."  Dette blir utdjupa med mange gode idear.  Dette er bra. Iniativ skal berømmast. Men dei fleste ideane er slett ikkje nye. Det er det same som er prøvd ialle år.

"Eit unikt, levande sentrum. Det skal kompensere for tapet av ferjereisande." Kven er det som i alle år ikkje har klart å einast om like opningstider? Dersom dette var kvisspørsmålet, ville svaret vore Sandsgruppa.Etter stengetid er sentrum som ein by der menneska er utdøydde. Ein og annan slengar med hund, ellers er det helst ferjeventande folk som går og ruslar.

Ellers er det forslag om tilretteleggging av "Turistdestinasjon Sand" som går ut over private; utbygging av vika der ferja legg til, og Nordenden der all trafikk på død og liv skal fram.  Begge ideane går ut over bebuarane og grunneigarane mot sjøen.

"Eit ferjefritt Sand gir oss ein sjanse til å sjå sentrum med nye auger." Dette var eit ekte skattkammer-uttrykk. La oss håpe det ikkje renn for mange millionar kroner ut med kloakken. Me har jo fått til noko unikt i sentrum; ein dyr asfaltpark!

Leiaren for Sandsgruppa slappar av sjølv om ferja sluttar å gå. Merk linselusa i bakgrunnen (foto SP)

Sandsgruppa vil samle alle krefter for å skape eit mest mogleg attraktivt sentrum. Her får de framlagt første forslaget:

-Dette er forslaget frå dotter nummer 4  Ho er ung, og veit kva som skal til for å få dei unge si interesse for Strandstaden. "Det me treng," seier ho, "er eit skilt slik som dei har i Hollywood. Skiltet skal stå på Fiskebergåsen og vise veg for alle dei som køyrer forbi på hi sida. Då vil det skje som i USA; folk vil valfarte til staden."

I Hollywood er dei plaga av hordane med turistar som brøyter seg gjennom hagar for å komma fram til skiltet. Her slepp me å tenke på det problemet, og me vil avlaste dei i Nordenden. Kommunen har alt laga veg eit godt stykke på fram. Og bubilane kan stå der brakkeriggen stod.

Slik ser det ut i Hollywood....



Sjå for dykk Sand i store bokstavar høgt opp i Fiskebergåsen..



Skiltet kunne stå her. Då ville det vere kort veg for turistane å gå. Men plassert på andre sida ville bilistane sjå det, og snu ;)



Turistane kan gå over denne fine og dyre brua.

Rull dykk ned på denne bloggen, så kan de sjå kva turistar skriv om Sand; Båtparadis er konklusjonen. Så då har me inkvan som kjem til Sand post bru!

http://www.norskekysten.info/2007/hoved-2007-1.htm

Dagen kviss: Kva har Sandsgruppa og næringsforeininga vedtatt å kjøpe inn, for å få eit levande sentrum?

Risa snur på flisa

Risa har sagt opp brøytekontrakten med kommunen. Argumentet for å bryte kontrakten er at det har vore for utfordrande å drive vintervedlikehald i Suldal. Det var store snømengder som kom på ein gong!, og skiftande værtypar! Hm, kor trudde Risa dei skulle brøyte? I syden?

Risa har lenge hatt økonomiske problem, seier pressa og folkemunnet. Etter finanskrisa la Risa AS inn låge anbod rundt om kring for å sikre seg kontraktar. Dei fekk kontrakt i Suldal også. Ikkje alle var glade for det. Det var nokon som sa til meg når dei høyrde Risa hadde fått kontrakt her; " Å skal Risa brøyte her, ja då håpar eg de har 4- hjulingar."

Foto SP

Me har hatt to harde og lange vintrar, men det er slik vintrane kan vere i Noreg. Ein kan ikkje leggje inn anbod og gamble på sommar-vintrar. Ein kan ikkje skulde finanskrisa for at det snøar i Ryfylke.



Me var godt nøgd med brøytinga me hadde. Så skulle kommunen liksom spare penger. Eg bur i Prestaåsen. Det er eit urbant byggjefelt. Vegen dit var mest uframkommeleg heile vinteren. Det var med livet som innsats å køyre køyre der. Ein måtte slå nyrebeltet om seg og snirkle seg oppå fortauet og utpå ekra for å unngå dei 30 til 40 cm djupe kratera  i vegbanen.

Det viste seg at skeptikerane fekk rett. Etter at Risa overtok ansvaret har det gått hardt utover bilparken i Suldal.

Eg og mange med meg fekk øydelagt understellet på bilane våre etter å ha bomma på kratera.  Min bil fek hol i eksosanlegget. Det kostar kr. 5 000 å fixe. Men trur de nokon vil fixe det. Eg har vore i komtakt med kommunen, brøytefirma og forsikringsselskap. Men, nei, dette må eg ta på eigen kappe fordi kommunen skulle spare pengar på brøytinga.

Så eg håpar på ein betre vinterveg der det er dei som kjenner vegane, føret, og vinteren som brøytar.

Får me det, og ikkje slike som kun tenkjer profitt til å brøyte, kan det godt snøa i veg....

Ha ein fin vinterveg!

Dagens kviss: Kven er vegansvarlig i kommunen?

Suldalporten

Det skjer igjen i Suldal! Stadig kjem kreative folk på nye ting å gjere her inne i fjorden. Dei startar bedrifter, butikkar og kafear. Det siste er ein ny nettportal. Suldalsporten. Eit godt namn når me ser kva dei tilbyr.

Det er mange nettsider i kommunen der bygdelag marknadsfører seg. Kommunen har, idrettslaga har, sogelaget har, halvøyna har , Erfjord har...  Ja, dei fleste er på nett. Men finn me dei?  Det er ein haug med sider ein skal navigere seg gjennom for å bli oppdatert. Då er det ofte lett på gløyme sider ein kanskje vil følgje med på.

Nå har tre ivrige menn starta ein privat nettportal der alle lag og organisasjonar kan registrere seg. Då slepp ein lettare unna. Alt nå hentar dei inn nyhende frå 30 lokale nettsider. I tillegg hentar dei inn nyhende frå Suldal.  Til dømes kunne me etter få timar lese om innbrotet på Sand i natt.

Det er http://suldalfoto.no/ som står bak portalen. Og Suldal foto er: Kjetil Brekke, Jarle og Vidar Lunde.  Då veit me også at det blir knakandes gode bilder å sjå.

Bilde frå nettportalen.

Her er linken til nettsida:
http://suldalsporten.no/

Hotell i særklasse

Hotell kan vere kjedelige greier. Ofte er dei mørke, triste med  sjølvhøgtideleg personale.  Av og til blir me overraska då eit hotel viser seg å vera noko anna enn det ein trur. Det opplevde eg i august.  Eg skulle på kurs. Kurset var på flyplasshotellet på Sola. Off, tenkte eg, så kjedelig.

Quality Airport hotel

Dette hotellet har eg køyrd forbi i mange år når eg skulle til og frå flyplassen. Eg trur eg var på søndagsmiddag der ein gong når dotter nummer 1 og 2 var små.  Dette er eit hotell eg hadde ingen forventningar til. Men vett de kva; her har det jobba folk med humor.

I staden for formanande skilt, har dei laga koselige skilt med humoristisk informasjon. Så enkelt, og så kjekt.

Akkurat når eg spurte ei dame kor doen var, sto dette skiltet og viste vei.

Grei forklaring kor kin skulle gå..

Me damene fekk velje ut ein fotballhelt til å gå på do med. Du vett jenter går aldri åleine på do.  Å vett dåke ka! Han stod klar i båsen og venta...

Slik kan det og seiast. Til ettertanke for hotell med alle forbuds- og køyrereglar.

alltid godt med ein liden dråbe..

Ein fin måte å servere kranvatn på. Husets eget vann. Duggfriskt, sunt og miljøvennlig alternativ og dessuten kortreist. Fra IVAR!  Så enkelt og så stiligt.

WWWersågo og lån ein pc..

Eg har laga meg min eigen softis for første gong! Eg kunne laga meg så mange eg ville, med så mykje strø eg ville..

Her står det ein trist unge, for som det står: mamma har reist på konferanse og hu får spise så mye kaker og is hun vil. Kanskje for å gi oss litt dårlige samvittighet...