Den årlige turen til Vikane for å koke påskeegg er ein vel innarbeida tradisjon i heimen. Kvart år, den dagen med beste værutsikter, rustar me oss ut på ekspedisjon. Dette året blei det skjærtorsdag, for påska i år var stappfull av bursdagar som skulle feirast.
Påsketuren til Vikane opnar sesongen til paradiset vårt. I år vart det vel seint, me kunne godt ha gjort det tidlegare, men har me ein tradisjon, så må den haldast. Slik er det med det.
Eg trudde lenge me var åleine i verda som dreiv med slikt, men så las eg i Stavanger Aftenblad, for nokre år sidan, om ein familie som kokte egg i fjæra kvar påske. Me starta når dei eldste var små.
I år var det så tort at me måtte tenne bålet i Lågen for å unngå katastrofekoking. Me er ikkje ute etter overskrifter, så dette tek me alvorleg.
Me har med pølser, egg og pinnebrød. Pinnebrød er veldig godt om ein ikkje brenn det for mykje. Så er det til å styre og steike. Koke egg og kaffi. Etter maten har me leikar, og går tur omkring på Sanden, Skotiå, Gåpavad, Grovahølen og Evjedalen. Dette er eit av årets høgdepunkt.
Grillrista var der framleis, heldigvis.
Innbakte pølser. Det smakar ennå betre enn det ser ut.
Skikkelig påskegule egg får me når me har laukskall oppi vatnet.
Ma`s bidrag var bilbåren påskekake, fersk frå haugesund.
I år var det turnering i bueskyting. Mange talenter blei oppdaga.
Ma viste seg å vere eit naturtalent.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar