Strikking har fått sin renessanse dei siste åra. Stadig fleire unge likar å spøte som me seier her. Strikke, eller spøtakafear dukkar opp over alt i landet. Det er også strikkesamlingar, og strikketog. Der alt dreier seg om, ja strikking.
Me kan spøte så mangt. Eg gløymer aldri den idiotiske prøvelappen på 10x 10 cm me måtte laga på skulen. Eller bamsen me skulle strikke i 6 (?) klasse. Min brune bjørn fekk aldri armer. Han døydde som handikappa fleire år seinare. Spøting var kjedeleg tykje eg.
Det tykte eg i mange år. Ja, heilt til eg blei liggande lenge på sjukehus for at badnet skulle komme seg ut på rette måten. Det var så usigeleg kjedeleg å vere lenka til senga at eg fekk nokon til å skaffa meg spøt. Og plutselig blei det kjekt, eller iallefall kjekkare ennå liggje pal i senga.
Det gjeld å ha tunga beint i munnen.
Tvebandstrikking.
Ein påkledd sykkel.
Mange er flinke til å spøte Selbuvottar.
Kva med å spøte sine eigne julekuler?
Kva med frukt som ikkje rotnar?..
Iskrem som ikkje smeltar?
For dagen har QI- Qi rosa genser i hønestrikk.
Hue med Fanaroser har eg spøta til fleire av døtrene
Gullongen har fått krokodille med matchande hue.
Slikt kan ein og spøte.
Som de ser kan ein spøte det meste. Eg har sett strikka kaker med lys. Folk spøtar klær til hundar, syklar og trær. Det er berre fantasien som stoggar oss, ikkje spøtepinnane.
La deg inspirere av den store strikkedagen; strikk i veg!
Den med frukt likte jeg.
SvarSlettKva sko me gjort uten spøte, blei litt inspirerte av detta, trur eg må finna meg eit nytt spøt. Stilige sykkel :)
SvarSlett