Wenn jemand eine Reise tut,... Trondheim

...so kann sie was verzahlen! 

Mi reise denne gongen, gjekk til Trondheim på landsmøte for foreningen for muskelsjuke. Eg oppførte meg som ein reisevant globetrotter, og intet flaut er å berette.

Foreninga fylte 30 år. Prinsesse Martha Louise, vår høye beskytter, meldte forfall, men hadde fin helsing til oss. Landsmøtet vart avvikla på Rica Hotel Nidelven, og det er det eg vil berette om. ...

Big surprise! Vanligvis er konferansehotell lavbudsjettert, og de hive nokre skiver til oss når me blir for svoltne. Men ikkje her. Maten var utsøkt. Blide folk frå me snofla inn døra og til dei leidde oss ut att.

Fredagen fekk me treretters middag. Lordagen fekk me fireretters.  Då me hadde kost oss med forretten fredag, kom hovudretten. Til middagen følgde det med nokre ussalige små poteter. De som kjenner meg, veit eg er veldig kresen når eg et ute. Eg er av den meining at ris og ros skal deles ut i rikt monn. Oftast blir det ris. 

Eg auste opp to poteter mens eg spøkte med sidemannen: - sjå,her, de har berre "såpoteter" att. Eg stapper ei i munnen og smaken riv i meg. Eg blir som dama i tv reklamen:  "MMMMMM!" Eg snur meg til sidemannen og ser at han har det same våte, tilfredse blikket. Som eit under forsvinn alle potene. Servitørane kjem springane og fyller på. Dette var ikkje noko mindre enn eit potetsjokk. Eg fekk ikkje foreviga noko av dette me åt, for eg var i ekstase.

Frokosten neste dag var også ein opplevelse. Det stod kokkar rundt om i lokalet og laga mat til oss etter vårt begjær. Men så har dei også vunne prisen for sin frokostbuffet, 6 år på rad. 

Lunsjen kvar dag var eit eventyr. Dessverre fekk eg ikkje moglegheit til å kritisere nokonting, det som eg er så flink til.

I Trondheim skulle være fest

hos de med svake muskler

For FFM er tretti år

omtrent på denne tida.

gamle gode klubben vår

fyller tretti år i år.

Hipp hurra for FFM

de skulle fått en klem! 

 Årets overraskelse for meg. Kvifor er ikkje Rica Stavanger, som eg ofte brukar, slik som dette?

 Hotellet ligg rett ved Solsiden og fleire utestadar.

 Pause for røykarane.

 Sjå dette huset med klokketårn, litt inn i gata.

 Fjelga og sparkla, og klar for jubileumsfest.

Sjekk denne!- Kven kan hoppe etter Wirkola?

Gedigne ostar med nydelig honningnøtter til, akkurat slikt eg likar. Servert på tallerkenen vår av ein kokk, mens han fortalde kva ostane heitte og kor dei var fødde. 

 Hotellets blidaste kokk.  Høflig, blid og hyggelig. Tre i eitt, som eit Kinderegg;) Er det rart at eg skalv når eg skulle ta bilde?  Han laga omelett til meg begge dagane. Steika dei etter mitt ønske og med det eg ville ha i. Sist eg fekk slik service var i Hotel Chinggis Khaan i  Ulan Bator, Mongolia. Og det var eit 5 stjernes hotell som kongelige og statsgjester brukar..

 Ein kokk serverte oss Sushi

 Så var det kakebordet. Langt, søtt og godt. Fleire meter med stadig nye sorter kaker og dessertar.  Sjå dei små gule kjeksane oppå kakene. Dei var supergode. Luftige, sprø og smakfulle.

 I små drammeglass serverte dei sjokolademousse, Panna Cotta og fleire andre gode dessertar.

Bak kakefatet ser me Nidelven, stille og vakker den er... 

Dagens kviss: Rica Nidelven er bygd ut i elva. Kor langt ut?

Her kan de med sjølvsyn sjå om eg lyg, eller ei:

http://www.rica.no/Hoteller/Rica-Nidelven-Hotel/