Forført av våren

Det anga så godt av graset i dag...  Eg blei heilt poetisk av desse eimane. Slik som diktarar i alle tider har blitt. I rein våryrhet har dei hylla våren med sine lukter, og håp om nytt liv. Slik som  Jakob Sande også sa: det angar så godt frå nyutsprotne  hegge- og epleblomar.

 Heggen blømer nå.

Eg har gått og venta på regnet nokre dagar. Lågtrykket slår ut på vær-radaren i oklene mine. Dei var sært vonde mandagen, for lågtrykket låg og lurte ute i nordsjøen, utan å komme heilt fram.  Eg la meg og venta ei vondt natt. Tilslutt kom svevnen og tok meg.

Utpå natta høyrde eg det regna, men eg snudde meg rundt og drøymde vidare. Draumen var fæl nok. Eg drøymde at mobilen min, min kjære litle lilla Sony Ericsson, var øydelagt. Eg hadde hatt den i lomma , men der vart den våt av regnet. ( som var ute, mens eg låg inne og drøymde) Når eg tok den opp for å ringe mens eg var på Rimi si kveldsopen trerettersmiddag som tante Anny og onkel Tor stod for, datt den frå kvarandre! Den hadde rusta sund. Eg følte sorg... så vakna eg!

Mens eg vakna og humra litt for meg sjølv over draumen, og sende eit skråblikk for å forsikre meg om at mobilen var heil, kjende eg at eg  ikkje hadde vondt lenger. Regnet hadde utlikna trykket. Eg var smertefri.  Eg opna døra og gjekk ut på altanen.  Då anga det så fint mot meg...

Lukta av groande, grønt gras. Blomar og våt mold med eit hint av land-lukt. Alt dette straumde mot meg, og ga meg glede og våryrhet. Graset var blitt grønare sidan eg la meg. Dette er intet mindre enn eit under.  Som Blix mimra i "Å eg veit meg eit land langt der oppe mot nord."  Eit land som han minntest så vel.  Dette landet er den finaste stad på jorda i desse dagar.
 
Dette er tida for seljefløyte og norske flag som veiar vilt i vinden.  Då kjem Jakob Sande for meg. Han seier det så fint:

Selja står saftgrøn og sevjemjuk,

kvistfri og ferdig til fløytebruk

for hage små gutehender.

Tonen kjem smygande, mjuk og var,

aukar i kraft og får døyvde svar

langt borte frå andre grender.

 Eg har eit bed eg gløymde av. Som Håvard Hedde som eigde 2 furuer, eig eg 6 tulipanar. Dei veks så fint blant Skvallderkålen. Eg ser det er tid for Skvallderkål-pai.

For få veker sidan var det full vinter her.

                            

Våren gir håp om det meste

eg vonar han gir oss det beste.

Dagens kviss: Kor lenge kan ei seljefløyte leve?